150 GÜNÜN ARDINDAN ORHANGAZİ

25.06.2025 00:00

Yaklaşık dört ay önce, 3. Göz TV ekranlarında gerçekleştirdiğimiz bir yayında, Bursa Büyükşehir Belediye Başkanı Mustafa Bozbey'in göreve gelişinin ardından Orhangazi özelinde 150 günlük bir süre tanınması gerektiğini ifade etmiş, bu sürede ilçeye dair çözüm bekleyen kronik meselelerde somut adım atılamayacağını da açıkça söylemiştim. O gün söylediklerimizin, bugün ne yazık ki birebir gerçekleştiğini üzülerek görüyoruz. Çünkü Orhangazi hâlâ aynı noktada, hâlâ aynı keşmekeşin içinde debeleniyor.

Orhangazi'de sosyal belediyecilik adına birkaç tesisin hayata geçirilmiş olması, ne yazık ki halkın beklentilerine tam anlamıyla karşılık vermiyor. Orhangazili vatandaş, günlük yaşamını doğrudan etkileyen temel sorunlara çözüm istiyor. Bu sorunlar arasında trafik başta geliyor. İlçenin ortasından geçen, plansız ve düzensiz akan araç yoğunluğu, yetersiz otopark alanları ve yayalara tanınmayan yaşam alanları büyük bir keşmekeş yaratıyor. Ulaşıma dair planlama, ne yerelde ne büyükşehir ölçeğinde bir stratejiyle ele alınmış değil.

En can sıkıcı konulardan biri ise hâlâ çözülememiş olan BURULAŞ krizi. Bursa'nın neredeyse tüm ilçelerinde faaliyet gösteren sarı otobüsler, Orhangazi'ye bir türlü uğrayamıyor. Bu durum yalnızca bir ulaşım sıkıntısı değil, aynı zamanda Orhangazi halkının diğer ilçelere göre ikinci sınıf vatandaş muamelesi gördüğünün de göstergesi. Ulaşılamayan yer hizmetten de mahrum kalır. Halka açık, sürdürülebilir ve kapsayıcı bir ulaşım çözümü hâlâ masaya konmuş değil.

Kültür ve sanata dair alanlarda da durum pek iç açıcı değil. Orhangazi Kültür Merkezi yıllardır yalnızca siyasi partilerin toplantılarına ev sahipliği yapan bir mekân haline geldi. Oysa Bursa merkezde gerçekleştirilen kültür ve sanat etkinliklerinin bir bölümü neden Orhangazi'de yapılmasın? Turgut Ünlü Açık Hava Tiyatrosu gibi değerli bir alan ise ne yazık ki bugün adeta kaderine terk edilmiş ve depo gibi kullanılmakta. Oysa bu tiyatro sahnesi, Orhangazi gençliğini kültürle buluşturacak projelere açılmayı hak ediyor.

Tüm bu sorunların temelinde ise yerel yönetim olarak Orhangazi Belediyesi'nin ve eski Belediye Başkanı Bekir Aydın'ın yıllardır süren yönetim zaafı yatmaktadır. Uzun bir dönem boyunca günü kurtaran, sadece fiziki projelere odaklanan ama asıl meseleleri halının altına süpüren bir anlayış ilçeyi bu hale getirmiştir. Bozbey döneminde de bu zihniyetin tortuları temizlenmeden, yenilenmeden bir ilerleme sağlanamayacağı baştan belliydi. Yeni yönetimin bu enkazı üstlenip üstlenemeyeceği ise hâlâ belirsizliğini koruyor.

Bekir Aydın döneminde yapılanlar yalnızca tabelalarda, açılış fotoğraflarında kaldı. Şehrin trafik planı hâlâ 1990'ların mantığıyla şekilleniyor. Yayalaştırma, bisiklet yolları, otopark entegrasyonu gibi temel şehircilik konuları defalarca gündeme geldi, projelendirildiği söylendi ama hiçbir zaman uygulanmadı. Çünkü o dönem yerel yönetim vizyonu, Orhangazi'yi Bursa'nın planlı bir ilçesi değil, kendi kaderine terk edilmiş bir taşra kasabası gibi görüyordu. Bu zihniyet değişmeden Bozbey'den mucize beklemek de adil olmazdı.

Ve ne yazık ki bugün de aynı tablo devam ediyor. Bozbey'in vizyonu ne kadar güçlü olursa olsun, yereldeki yönetim anlayışı köklü bir şekilde değişmediği sürece Orhangazi'nin sorunları çözülemez. Bu ilçede her şey birbiriyle bağlantılıdır: trafik planı ulaşım sistemine, ulaşım sosyal yaşama, sosyal yaşam kültüre, kültür ise halkın moraline dokunur. Ancak Orhangazi Belediyesi bu bütünsel anlayışı yakalayamadı. Hâlâ parçacı, hâlâ günübirlik, hâlâ gösterişe dayalı bir yönetim zihniyeti hâkim.

Mustafa Bozbey'in seçim sürecinde sıkça kullandığı "Gülümseyin, Bursa'dasınız" sloganı, Orhangazi sokaklarında ne yazık ki yankı bulamadı. Çünkü bir ilçeyi gülümsetmek, sadece sloganlarla, tabela yenilemeleriyle ya da açılış törenleriyle mümkün değildir. Gülümsemenin ön şartı huzurdur, düzendir, güvenliktir, erişilebilirliktir. Halkın gündelik hayatına değmeyen hiçbir yatırım gerçek anlamda karşılık bulmaz. Gülümseyen Bursa'nın Orhangazi'ye de uğraması için samimi, yapısal ve çözüm odaklı bir yaklaşıma ihtiyaç var.

Bu nedenle artık yeni bir 150 gün daha beklemeye tahammülümüz yok. Orhangazi halkı sabırsız değil ama kandırılmaktan yorgun. Siyasi hesapların değil, halkın ihtiyaçlarının merkeze alındığı bir döneme girilmeli. Şimdi hesap sorma, sorgulama ve değişim talep etme zamanı. Çünkü bu ilçe daha iyisini hak ediyor.