Yeniköy Sahası Çürürken Kim Seyirci, Kim Sorumlu?

12.08.2025 00:00

Enbiya Bakır / 'ZAFER' e Doğru
enbiyabakr @ icloud.com

Orhangazi'nin Yeniköy'ünde bir futbol sahası var; yıllardır sessiz… Fileleri rüzgârla, çizgileri yağmurla konuşuyor. Çimlerin yerini yabani ot almış, kale direkleri gençlerin hayallerine değil, pasın rengine boyanmış. Tribünler sessiz, soyunma odaları kilitli, kapılar paslı… Burası bir zamanlar köyün gururu, gençlerin enerjisini sahaya taşıdığı bir alan iken, bugün kaderine terk edilmiş, yavaş yavaş çürüyen bir milli servet.

Bir saha, sadece spor yapılan bir alan değildir. Orası, köyün buluşma noktasıdır. Düğün sonrası top koşturulan, bayramlarda turnuvalar düzenlenen, gençlerin hayallerine koştuğu, çocukların idollerini taklit ettiği yerdir. Şimdi ise her şeyin yerinde ağır bir sessizlik var. Ve bu sessizliğin sebebi sadece ilgisizlik değil; aynı zamanda **önceliklerin yanlış belirlenmesi**.

Bekir Aydın'a Açık Soru?...

Büyükköy'ün muhtarı Bekir Aydın'a buradan açıkça soruyorum:

"Bu milli servetin çürümesine daha ne kadar seyirci kalacaksınız?"

Belediye Başkanlığı makamı, sadece evrak imzalamak değil; Tüm İlçenin hafızasını, hakkını, geleceğini korumaktır. Bir saha kaderine terk ediliyorsa, bu yalnızca belediyenin değil, vicdan olarak insanlığınızın!!! sorumluluğudur.

Gençler "Biz nerede oynayacağız?" diye sorarken siz kaç kez belediyenin kapısını aşındırdınız? Kaç kez Gençlik ve Spor İl/İlçe Müdürlüğü'ne gidip projeler sundunuz? Bursa Büyükşehir Belediyesi'ne bu konuyu meclis gündemine taşımak için kaç resmi girişimde bulundunuz?

Eğer bunları yaptıysanız, neden kamuoyuyla paylaşmadınız?

Yapmadıysanız, bu sessizliğin sebebi nedir?

Spor Alanlarının Önemi…

Unutmayın, sahalar sadece spor değil, toplumsal huzur için de gereklidir. Boş vakti, doğru yönlendirilmemiş gençliğin nasıl risklere açık hale geldiğini görmek için uzağa bakmaya gerek yok. Bugün bu sahada top koşturan çocuklar, yarın ilçenin spor kulüplerinde forma giyebilir, milli takıma yükselebilir. Ama sahalar kapalı kalırsa, bu ihtimal daha başlamadan biter.

Spor, gençlerin hem bedenini hem de karakterini güçlendirir. Saha, adalet duygusunu öğretir; çünkü orada gol atmak için kurallara uymanız gerekir. Takım ruhunu öğretir; çünkü orada tek başına kazanamazsınız. Yenilgiyi de, galibiyeti de olgunlukla karşılamayı öğretir. İşte bu yüzden bir sahanın çürümesi, aslında bir neslin elinden bu fırsatların alınması demektir.

"Kaynak Yok" Masalı…

Yerel yöneticilerin sıkça kullandığı "Kaynak yok" bahanesi, çoğu zaman sadece iş yapmamanın kılıfıdır. Kaynak var, ama doğru öncelik yok. Yeniköy sahası için yapılacak en temel işler büyük bütçeler gerektirmez:

* Tel-çit onarımı ve kale direklerinin yenilenmesi

* Kısmi çimlendirme ve sulama hattının yenilenmesi

* Portatif soyunma odası ve tuvaletlerin kurulması

Bunlar için milyonlarca lira değil, doğru planlama ve birkaç sponsor desteği yeterlidir. Mahalle esnafı, yerel iş insanları, hatta köyde yetişmiş hayırseverler bile bu işe gönüllü olabilir. Yeter ki irade olsun.

90 Günlük Yol Haritası…

*İlk 15 gün:** Sahanın teknik incelemesi, eksiklerin listelenmesi, maliyet çıkarılması

*16–45 gün:** Çitlerin onarımı, zemin düzeltme, kısmi çim serimi

*46–75 gün:** Portatif soyunma odası ve tuvalet kurulumu, drenaj sistemi düzenlemesi

*76–90 gün:** Aydınlatma sistemi kurulumu, saha açılış töreni ve ilk maçın oynanması

Bu takvim, yapılmak istenirse üç ayda sahayı yeniden hayata döndürür. Hem de şeffaf bir şekilde, mahalle halkının gözü önünde.

Bu mesele yalnızca belediyenin veya bir kurumun değil; hepimizin sorumluluğudur. Çünkü sahalar, sadece spor alanı değil, mahalle kültürünün de merkezidir. Bugün Yeniköy'de bir saha ayağa kaldırılırsa, bu yalnızca sporun değil, adalet ve eşitlik duygusunun da kazanımı olur. "Merkeze yatırım var, kenara yok" algısı kırılır.

Bir çocuk o sahada topa vurduğunda, "Beni ciddiye alıyorlar" hissini yaşar. Bu, hiçbir bütçe kaleminde yazmaz ama toplumun hafızasında manşet olur.

Sayın Bekir Aydın; sahaya sahip çıkmak, sadece spor alanı kurtarmak değildir. Bu, gençliğe, mahalleye, geleceğe sahip çıkmaktır. Ya bu sahayı hep birlikte ayağa kaldıracağız ya da birlikte çürümeye seyirci kalacağız.

Ben kendi adıma kararımı verdim: Sahanın yanındayım.

Peki, siz neredesiniz?