Yönetilemeyen İlçe Orhangazi

18.06.2025 00:00

Enbiya Bakır / 'ZAFER' e Doğru
enbiyabakr @ icloud.com

Orhangazi, tarihiyle, doğasıyla, insanıyla Marmara'nın gözbebeği olmaya aday bir ilçe. Ancak ne yazık ki, son yıllarda yaşanan yönetimsel sorunlar, ilçenin potansiyelini adeta frenliyor. Gelişmesi gereken, büyümesi ve modernleşmesi beklenen Orhangazi, bugün temel belediyecilik hizmetlerinde bile sınıfta kalıyor. Bunun sebebi açık: İşi ehline teslim etmeyen, halkla arasına mesafe koyan, sorunlara çözüm üretmek yerine bahane üreten bir belediye yönetimi.

En temel hizmetlerden biri olan temizlik konusunda dahi başarısız bir tabloyla karşı karşıyayız. İlçenin merkezinde bile çöpler zamanında alınmıyor, konteynerler dolup taşıyor, kötü koku mahalle aralarına sinmiş durumda. Vatandaşlar bu duruma defalarca tepki gösteriyor, ama ne hikmetse belediyeden tek bir yetkili bile çıkıp sahaya inip dert dinlemiyor. Temizlik ihalesi mi aksıyor, personel mi yetersiz, ekipman mı eksik? Bu soruların hiçbirine şeffaf ve doyurucu cevap verilmiyor. Sanki yönetenler için Orhangazi başka bir gezegen, halkın sorunları ise başka bir çağın meselesiymiş gibi davranılıyor.

Yol ve asfalt çalışmaları deseniz, adeta kör dövüşü. Aynı yol beş yılda üç kere kazılıyor, her kazı sonrası asfalt daha da kötü hale geliyor. Kaldırımlar yetersiz, engelliler için erişim yolları ya hiç yok ya da göstermelik. Yağmur yağdığında göle dönen cadde ve sokaklar, altyapı eksikliğinin değil, doğrudan belediyecilik vizyonsuzluğunun göstergesi. Vatandaşın arabası çukura düşüyor, çocuklar çamurda okula gidiyor, ama yönetimden hâlâ "şu tarihte düzelecek" gibi net bir açıklama dahi duymuyoruz. Çünkü belediyecilikte plan yok, öngörü yok, kontrol yok.

Orhangazi'nin trafiği de ayrı bir trajedi. İlçenin büyüklüğü belli, araç sayısı ortada. Buna rağmen ne akıllı bir trafik planlaması yapılıyor ne de var olan trafik işaretlemeleri gözden geçiriliyor. Kavşaklar, kontrolsüz dönüşler, rastgele park edilmiş araçlar yüzünden özellikle sabah ve akşam saatlerinde şehir içi adeta kilitleniyor. Ulaşım master planı bile olmayan bir ilçede, bu kaos şaşırtıcı değil ama kabul edilebilir de değil.

Bir başka çarpıcı eksiklik ise sosyal ve kültürel yatırımların yok denecek kadar az olması. Gençler için ne bir sosyal tesis, ne bir kültür merkezi, ne de sürdürülebilir projeler geliştiriliyor. Birkaç göstermelik etkinlikle "kültürel faaliyet yaptık" demek, halkı hafife almaktır. Gençlik, sahipsizliğe itilmiş durumda. Spor tesislerinin bakımsızlığı, sosyal alanların yetersizliği, Orhangazi'nin geleceğini şekillendirecek nesli umutsuzluğa itiyor. Gençliğe yatırım yapmayan hiçbir yönetim başarılı sayılmaz.

Belki de en büyük sorunlardan biri, hesap verilebilirlik ve şeffaflık eksikliği. Belediye yönetimi, aldığı kararları halka anlatma zahmetine bile katlanmıyor. İhaleler nasıl yapılıyor, bütçe nasıl kullanılıyor, kimin hangi projeden nasıl bir çıkarı var gibi soruların tamamı kamuoyunun gündeminde. Ama ne yazık ki halk bu sorularına yanıt bulamıyor. Çünkü belediye yönetimi hesap vermekten kaçınıyor. Denetim mekanizmaları ise ya çalışmıyor ya da susturulmuş durumda. Meclis üyeleri ise çoğunlukla etkisiz ya da susturulmuş birer figüran.

Belediye, halk için değil, belli bir siyasi grubun çıkarları için çalışıyor görüntüsü veriyor. Atamalarda liyakat değil sadakat esas alınıyor. Vatandaşın işini kolaylaştıracak adımlar atılmıyor, aksine her adımda bürokratik engeller çıkarılıyor. Belediyeye gelen bir vatandaş, çözüm değil, boş bakışlar ve yönlendirmelerle karşılaşıyor. Belediyede halkın değil, belirli çıkar çevrelerinin sesi yankılanıyor. Bu ise hem demokrasiye hem de kamu hizmetine yapılmış büyük bir ihanettir.

Orhangazi bugün sorunlarla boğuşan bir ilçe. Ama bu sorunların hiçbiri çözülemez değil. Asıl mesele, bu sorunlara gerçekten çözüm bulmak isteyen bir yönetimin olmaması. Vatandaşı dinleyen, sokağa çıkan, hizmeti dert edinen bir belediye yönetimi şart. Ancak ne yazık ki bugün karşımızda olan tablo bunun tam tersi: Koltuğa oturmuş ama ne yapacağını bilmeyen, vatandaşı dinlemeyen, günü kurtarmaya çalışan bir yönetim anlayışı.

Bekir Aydın, "Biz hizmet için buradayız" diyor ama ilçede hangi hizmetten bahsediyoruz?

Yollar mı düzgün? Hayır.

Kaldırımlar mı engelsiz? Hayır.

Gençler için bir proje mi var? Hayır.

Kırsal mahallelerde çöp ve temizlik düzenli mi? Hayır.

Zabıta denetimleri etkin mi? Hayır.

O zaman burada hizmet yok. Burada sadece "idare ediyormuş gibi yapma" sanatı var. Bu da siyaset değil, kaçak dövüşmektir.

Belediye yönetimi, eleştirileri dinlemek yerine susturmayı; sorunları çözmek yerine halının altına süpürmeyi seçti. Ne zaman biri bu kokuyu gündeme getirse, ya "abartılıyor" deniliyor ya da "iftira" denilerek konu kapatılıyor. Ama halk neyin iftira, neyin gerçek olduğunu artık çok iyi biliyor.

Artık Orhangazi'de halk, sadece temel hizmet değil, ciddiyet, samimiyet ve vizyon bekliyor. Bu beklentiler karşılanmadıkça da halkın öfkesi birikmeye devam edecek. Sorunlar da birer birer değil, çığ gibi büyüyerek ilçeyi yönetilemez hale getirecek. O yüzden ya bu belediyecilik anlayışı değişecek, ya da Orhangazi bu anlayışı değiştirecek.