KALBİMİZDE BİR BOŞLUK "TURGAY SELÇUK'UN ARDINDAN"

14.10.2025 10:22

1996 yılında Afyon dan Orhangazi Yeniköy ilköğretim okuluna müdür olarak atandığımda ilk olarak tanıdım onu. Sınıf öğretmeni olarak çalışıyordu.Herkez tarafından sevilen, bulunduğu ortamı mutlu etmeye çalışan bir dost oldu. Sonra yolumuz Koç ilköğretim okulunda bir kez daha kesişti ve müdür yardımcısı olarak benimle çalışmaya başladı taa 2010 yılına kadar.Ve bu süre zarfında güzel başarılara imza attık. Çol dürüst ve açık sözlü bir idareciydi.

‎Bir gün Eğitimsen olarak iş bırakma eylemine katılmıştı. Ay sonu ek ders puanlarını hazırlarken sendikal faaliyetten dolayı gelmediği güne farkında olmadan ekders yazmışım.O gün bir baktım masama o gunku ek ders ücretini bırakarak bunu hak etmediğini geri iade etmek istediğini söyledi. Şaşırdım ve duygulandım. Sonra o parayla fakir bir öğrenciye ayakkabı alarak adamlığını ortaya koymuştu.Onunla ilgili okadar çok anılarımız varki. ..Sabaha kadar yazsam anlat anlat bitmez.

‎Sonra yollar ayrıldı ama gönüller hep bir kaldı.O gemlikte başka okula müdür oldu ben orhangazide başka okula.

‎Bazı ayrılıklar vardır, kelimelerle anlatılmaz…

‎Bir bakarsın, hep birlikte güldüğün, dertleştiğin o dost artık yok.

‎Gözünün önünde canlanır anılar; birlikte içilen çaylar, yapılan sohbetler, edilen kahkahalar… Hepsi dün gibi, ama sen artık o yok. Bir acı haber gelir insanın kanı donar.Malesef o güzel adam bir kalp krizi ne yenik düşer. . .

‎Şimdi ne zaman güzel bir şey görsem, "keşke o da burada olsaydı" diyorum.

‎Bir insanın gidişi, aslında sessiz bir çığlık bırakıyor geride.

‎O çığlık bazen bir fotoğrafta, bazen bir şarkıda, bazen de bir rüzgârın esintisinde saklı kalıyor.

‎Belki artık konuşamayacağız, ama ben her gün seninle konuşuyorum içimden.

‎Çünkü dostluk ölmez…

‎Sadece bir taraf sessizliğe gömülür, diğeri hatıralarla konuşmaya devam eder.

‎Mekânın cennet olsun can dostum.

‎Bu dünyada bıraktığın iz, hiçbir zaman silinmeyecek.

‎Ve ben seni her daim aynı sevgiyle, aynı özlemle hatırlayacağım.

‎Bazı insanlar vardır, hayatımıza bir kez girer ama izleri bir ömür silinmez.

‎Turgay da öyleydi…

‎Neşeli,güleç ama güçlü bir yürek.

‎Ne zaman bir dost lazım olsa, oradaydı. Ne zaman moral bozuk olsa, bir tebessümüyle hayatı yeniden başlatırdı.

‎Şimdi yok.

‎Bu cümleyi kurmak bile can yakıyor.

‎Bir arkadaşın ardından söylenecek söz kalmıyor bazen. Çünkü yokluğu her kelimenin önüne geçiyor.

‎Turgay Selçuk…

‎Seninle paylaştığımız anılar, yaptığımız sohbetler, kurduğumuz hayaller… Hepsi şimdi kalbimde birer emanet.

‎Senin gidişinle anladım ki, dostluk aslında bir mirasmış.

‎Ve sen, geride sevgi, samimiyet ve iyilik dolu bir miras bıraktın.

‎Bir kahve kokusunda, bir şarkının içinde, sessiz bir akşamda…

‎Ama biliyorum, sen oradasın,kalbimizin en derin yerinde, hiç gitmemecesine.

‎Mekânın cennet olsun Turgay Selçuk…

‎Adın, dostluğun ve hatıran, hep bizimle yaşayacak.

‎Unutulmazsın dostum.

‎Hiç unutulmayacaksın.

Yılmaz Aydeyer / 11 Ekim 2025