Bu İlçe Yönetilmiyor, Tüketiliyor

24.12.2025 11:03

Siyasetin önceliği koltuk kavgası olunca, kentin çöküşü artık durdurulamaz bir boyuta ulaştı. Orhangazi'de siyaset, uzun süredir toplumu ileri taşıyan bir mekanizma olmaktan çıktı; kişisel hesapların, koltuk savaşlarının, iç çekişmelerin ve günü kurtarma tiyatrosunun merkezine dönüştü. İlçenin gerçek sorunları devasa bir çığ gibi büyürken, siyasetçiler hâlâ kendi iç kayıkçı kavgalarını bir marifet gibi kamuoyuna izlettirmeye devam ediyor. Bugün Orhangazi'de yaşanan tahribatın müsebbibi sadece yanlış kararlar değil; hiçbir karar alamayan, krizleri yönetemeyen, masaya sorun değil birbirini taşıyan aktörlerdir.

Vatandaş elektriğinden suyuna, ulaşımından güvenliğine, tarımından ekonomisine kadar her alanda sıkıntı yaşarken; siyasiler Orhangazi'nin sırtında "yokmuş gibi yaşayan bir yük" haline geldi. Göl kavşağı terminal tartışmasında olduğu gibi teknik bir planlama meselesi bile parti hesaplaşmalarının içine gömülüyor. 85 bin nüfuslu bir ilçede çöpler kapı önlerinde çürürken, sanayi-su dengesi yerle bir olurken, gençlik işsizlik kuyusunda boğulurken; siyaset kurumu hâlâ "kimin sesi sosyal medyada daha fazla çıkıyor" yarışından başka bir şey yapmıyor.

TRAFİK KABUSU: 10 DAKİKALIK YOL 35 DAKİKAYA DÖNÜŞTÜ

Bir yıl önce yapılan canlı yayında, trafik sorununun çözülmesi için verilen altı aylık süre bugün bir mizaha dönüşmüş durumda. Trafik, artık sadece sıkışıklık değil, ilçenin yaşam kalitesini boğan bir işkenceye dönmüş halde.

Göl Kavşağı'na sıkıştırılmak istenen ve hiçbir şehircilik ilkesine uymayan terminal planı bunun en somut göstergesidir. Ulaşım uzmanlarının uyarılarına rağmen siyasetçiler hâlâ "Ben dedim–Sen yaptın" kavgasında.Bu yaşanan durum Şehircilik açısından bir garabet. Pazaryeri çevresi her pazartesi kilitleniyor; ambulanslar bile ilerleyemiyor. Kent büyürken trafik yönetimi 20 yıl geride kalmış durumda.

İZNİK GÖLÜ'NÜN YOK OLMASI

Uludağ Üniversitesi ve Bursa Teknik Üniversitesi'nin raporlarında açıkça belirtiliyor: İznik Gölü'nü kurutan buharlaşma değil, kontrolsüz yeraltı su çekimi ve sanayi kullanımıdır.

DSİ'nin 2021–2024 ölçümlerinde su seviyesinin 1,5 metrenin üzerinde düştüğü tespit edildi. Tarım alanları suya erişemiyor, göl ekosistemi çöküyor, balık popülasyonu hızla azalıyor.

Peki Orhangazi siyaseti ne yaptı?

Hiçbir şey.

Meclislerde bir cümlelik tartışma bile yok. Göl ölürken herkes susuyor; çünkü sanayi lobisine "ters düşme" korkusu, ilçe geleceğinden daha kıymetli görülüyor.

SANAYİNİN ORHANGAZİ'Yİ YOK SAYMASI

Sanayi kuruluşları ilçeden kazandıkları gelirin vergisini Bursa merkez veya İstanbul'da ödüyor. İlçeye sosyal sorumluluk, spor, eğitim veya kültürel yatırım neredeyse sıfır düzeyinde. Gölü kurutan suyu en çok sanayi kullanıyor ama su krizinin çözümünde hiçbir sorumluluk üstlenmiyorlar. Orhangazi, sanayinin üretim üssü ama yatırım listesinde yok hükmünde.

EĞİTİMDE GERİLEME

Lise kapasitesi öğrenci sayısını karşılamıyor; bazı sınıflarda 40 kişi ders görüyor. Okulların fiziki koşulları yıllardır yenilenmedi. Öğrenciler YKS'ye Orhangazi'de değil, Gemlik ve Yalova'da girmek zorunda kalıyor. Branş öğretmeni eksikliği büyüyor. Eğitimdeki her sorun geleceği biraz daha karartıyor.

TARIMSAL ÜRETİMİN ÇÖKÜŞÜ

Zeytin üreticisinin maliyeti iki yılda yüzde 150 artarken verim düşüyor. Sulama yasakları binlerce dönüm araziyi etkiledi. Çeltik ekimi tamamen yasaklandı. Köylü su kuyularını daha derine indirmek için ek masraf yapıyor. Sanayi suyu sınırsız çekerken çiftçinin suyu kesiliyor.

ALTYAPI YETERSİZLİĞİ VE YAĞMUR KRİZİ

Her yağmurda ciddi su birikintileri oluşuyor. Kanal ızgaralarının çoğu tıkalı. Yağmur suyu drenaj sistemi onlarca yıldır yenilenmedi. Dış mahalelerde taşkın ve seller. Çeşmelerden her yağmurda çamur aksaması. Altyapı değil, su birikintileri yönetilir hale geldi.

BELEDİYENİN "MİRASYEDİ" YÖNETİM ANLAYIŞI

Belediyeye ait arsaların, dükkânların ve taşınmazların yıllardır bir bir satılması, üstelik bu satışların geleceğe yönelik hiçbir projeye dönüştürülmemesi halkın büyük tepkisini çekiyor. İlçe varlıkları tükeniyor ama belediyenin borcu azalmıyor. Orhangazi, satılarak yönetiliyor.

SOSYAL TESİS EKSİKLİĞİ

İlçede gençlerin vakit geçirebileceği modern bir kültür merkezi yok. Spor yatırımları sınırlı. Kadınların, çocukların, yaşlıların kullanabileceği sosyal alanlar yetersiz. Belediyenin elindeki tesislerin bir kısmı atıl durumda.

ÇETELEŞME VE GÜVENLİK RİSKİNİN ARTIŞI

Akşam saatlerinde Cumhuriyet Caddesi, Hürriyet Mahallesi ve bazı ara sokaklarda denetimsizlik nedeniyle gençlere yönelik borçlandırma ve kayıt dışı ticaret şikayetleri artıyor. Uyuşturucu dolaşımının arttığına dair esnafın ihbarları var. Kamu düzeni zayıflıyor.

KİRLETİLEN SANAYİ YOLU

Sanayi Yolu üzerinde firmaların gelişigüzel bıraktığı atıklar yol kenarlarında günlerce kalıyor. Araçlar bu atıklar nedeniyle hasar görürken kötü koku çevreyi sarıyor. Bölge çöp döküm alanına dönüşmüş durumda.

PAZARYERİ KAOSU

Pazar günleri çevredeki trafik tamamen kilitleniyor. Yaya güvenliği yok, araçlar gelişigüzel park ediyor, zabıta kontrolü yetersiz kalıyor. Pazar yerinin çevresi gün boyu çöp ve çamur içinde kalıyor.

ESKİYEN KALDIRIMLAR VE YAYA DÜZENİ

Kaldırımların birçoğu yıllardır yenilenmedi; kırık, bozuk, yer yer çökmüş durumda. Görme engellilere uygun düzenleme yok. Engelli rampaları yetersiz. Yaya geçitleri solmuş, trafik işaretlemeleri silinmiş durumda.

STRATEJİK PLANLAMA EKSİKLİĞİ

Belediyenin uzun vadeli bir şehir vizyonu yok. Kentsel dönüşüm planlanmıyor, trafik master planı yapılmıyor, su yönetimi yok, göl koruma programı yok, gençlik politikası yok. Orhangazi günübirlik kararlarla yönetilen bir kente dönüşmüş durumda.

Siyaset, hizmet üretmek yerine birbirine laf yetiştirmeye odaklandığı için Orhangazi'nin omuzlarına yüklenen sorunlar artık taşınamaz hale geldi. Her alanda büyüyen bu çöküş, ilçenin sahipsiz bırakıldığını ve siyasi zihniyetin tamamen iflas ettiğini gösteriyor. Orhangazi'nin geleceği, ancak bu sorunlara bir bütün olarak bakan yeni bir yönetim anlayışıyla kurtulabilir.