ÜLKEMİZDE SON YAŞANANLARA DAİR

29.07.2025 00:00

Ülkemizin dört bir yanı yangınlarla, sellerle, depremlerle, yoksullukla, çaresizlikle kavrulurken hâlâ sahnelerde eğlence, konser, festival koşturmacası peşindeyiz. Ben diyorum ki; hem halk olarak hem sanatçılar olarak hem de devlet olarak bütün konser ve eğlenceleri geçici bir süreliğine askıya almak şart olmuştur.

Çünkü eğer birilerinin acısını dindiremiyorsak, en azından onların feryatları yükselirken zevk uykusuna dalmayalım. Biri yanarken diğeri gülüyorsa bu toplumun vicdan terazisi bozulmuş demektir.

Kim Kemer Sıkmalı?

Diyorlar ki: "Herkes kemer sıksın, tasarruf etsin." Peki 15 bin TL emekli maaşı alan yaşlı mı kemer sıksın, yoksa 150 bin TL maaş alıp devlette en lüks sofralara oturan mı?

Doğrusu belli: Bu ülkede kemeri sıkması gereken 15 bin TL ile geçinmeye çalışan gariban emekli değil, aldığı maaşı har vurup harman savuran, üstüne bir de halkı tasarrufa çağıranlardır.

Ama cahiller her zaman güçlüden değil zayıftan kısar, çünkü en kolay budur. Sonuç ortada: Aç kalan yine aç, doyurulan yine aynı sofralar. Rabbim bu millete şuur ihsan eylesin.

Alimler Fetva Verirse

Bir bilgenin dediği gibi: "Bir ülkede alimler hükümetin yanlışlarını örtmek için fetva verirse bilin ki orada kıyamet kopmuştur."

Ne acıdır ki bugün nice kürsüler, nice makamlardan doğruları haykırması gerekenler tam tersine yanlışı makulleştirmekle meşgul.

Toplumun direncini diri tutması gereken kalemler, ağızlar sustuğunda geriye sadece sefalet, çürüme ve sessizlik kalır.

Kasaplarla Koyunlar

Bir başka veciz söz: "Kasapların tartıştığı bir yerde koyunların taraf olması koyunların kaderini değiştirmiyor."

Bugün de öyle. Halk birbirini yerken, gerçek fail perde arkasında elini ovuşturuyor. Olan yine saf olana, temiz kalana oluyor.

Bu ülkede saf koyun olmaktansa uyanık koyun olmak bile başlı başına bir meziyet haline geldi.

Adalet Bitince

"Bir ülkede Kadı'yı satın aldığın gün o ülkede her şey bitmiştir."

Adaletin terazisi şaştığında, hak yerini bulmadığında, mazlumun hakkı güçlüden geri alınamadığında o ülkenin geleceği ipotek altına girmiştir demektir.

Hakimlerin bağımsızlığı, savcıların tarafsızlığı, mahkemelerin namusu bir toplumun onurudur. Bu onur kaybolursa geriye sadece güçlülerin sofrasından dökülen kırıntılar kalır.

Doğu Türkistan, Kudüs, Gazze

Bugün biri soruyor: "Doğu Türkistan, Filistin/Gazze kimindir?"

Cevabımız nettir: "Doğu Türkistan da bizimdir, Filistin/Gazze de bizimdir. Lakin özgür değildir."

Bu topraklar Hz. Ömer'in fethettiği, Selahattin Eyyubi'nin Haçlı'nın elinden aldığı, Yavuz Sultan Selim Han'ın hizmetkârlığıyla onur duyduğu mübarek beldelerdir.

Bize düşen, bu kutsal mirası savunmak, unutmamak, unutturmamaktır. Ebed bizimdir, çünkü İslam yurdudur. Kıyamete dek İslam yurdu kalacaktır.

Batı'nın İki Yüzü

Nurettin Topçu'nun Batı toplumu için kullandığı tarif, bugünü anlatıyor: "Avrupalı insan ya zorbadır ya esir."

Bugün Batı dediğimiz medeniyetin zulme rıza göstererek nasıl zorbalığa dönüştüğünü, Siyonizm'e göbekten bağlı kalarak nasıl esir olduğunu görüyoruz.

Victor Hugo'nun yıllar önce söylediği şu söz ise hâlâ günceldir: "Paris'te bir adam öldürülse bu cinayettir. Doğuda elli bin insan boğazlanırsa bu sadece bir meseledir."

Batı'nın tek dişi kalmış medeniyetinin gerçek yüzü budur. Bugün de aynıdır: Onlar için Doğu'nun kanı sadece "bir mesele"dir.

Son Söz

Yangınlar içinde bir ülke…

Yoksulluk, adaletsizlik, zulüm, suskunluk içinde bir toplum…

Ve hâlâ zevkin, şatafatın, israfın peşinde koşan bir azınlık…

Belki de bu yüzden tek duamız şudur:

Rabbim bu millete şuur, adalet ve merhamet ihsan eylesin.

Değerli Muharrem Değirmen Kardeşim,

Kadriye Teyzemizin vefatını derin bir üzüntüyle öğrendim. Bu acı haber, sadece sizin değil, hepimizin yüreğine bir ateş gibi düştü. Çünkü Kadriye Teyzemiz, güler yüzüyle, güzel duasıyla, temiz kalbiyle her zaman etrafına umut ve huzur veren bir anneydi. Rabbim sizlere sabır, metanet, dayanma gücü versin.

Birlikte çıkmayı planladığımız umre yolculuğu hepimiz için ayrı bir heyecandı. Kafile başkanı olarak Kadriye Teyzemizi kutsal topraklara, sevgili Peygamberimizin huzuruna, Mekke'ye Medine'ye götürmek nasip olacaktı. Her şeyimiz hazırdı. Dualar edildi, niyetler tutuldu, kalpler yola düzüldü. Ama olmadı… Rabbim O'nu bizden daha çok sevdi, dünyadan alıp en güzel mekâna, cennetine aldı.

İnanıyoruz ki Kadriye Teyzemiz, umre niyetiyle ahirete göçtü. O artık Peygamber Efendimize, Hz. Fatıma Annemize, Hz. Hatice Annemize komşu oldu. Gidemediği Kâbe'nin, uğruna gözyaşı döktüğü Ravza'nın, duasını dilediği Mescid-i Nebevi'nin gölgesinde Rabbimizin rahmetine kavuştu. Bizimle gitmedi belki ama duası, kalbi, niyetiyle o kutlu yolculuğun en güzel kapısından geçti.

Geride bıraktığı güzel hatıralar, hayır dualar, temiz bir isim var. Sizler de onun bu dünyada emanet bıraktığı en kıymetli değerlersiniz. Rabbim mekânını cennet, makamını âli eylesin. Ardında kalan herkese sabır, sağlıklı ömür ve güçlü bir yürek nasip etsin.

Başınız sağ olsun Muharrem Kardeşim. Dualarımız sizinle, Kadriye Teyzemizle…

Rabbim gani gani rahmet eylesin.