logo
Yazarlar
Gündem
Ekonomi
Politika
Toplum
Dünya
Kültür
Sağlık
Spor
⤵
MagazinDiğerEhlibeyt
HOŞGELDİNİZ! BUGÜN 27 KASIM 2025, PERŞEMBE

Market Raflarının Arasında Kaybolan Can: Aydın Karay’ın Ardından…

27.11.2025 00:00
Özge DEMİR
Bazen bir toplumun en karanlık gerçeği, en sıradan görünen mekânlarda ortaya çıkar. Bir zincir marketin aydınlık koridorları, o gün Beylikdüzü'nde büyük bir trajedinin sahnesi oldu. BİM mağazasında çalışan Aydın Karay, görevinin başındayken bıçaklı saldırıya uğrayarak hayatını kaybetti. Ekmek parası için raf dizen, kasa açan, müşteriye yardımcı olan bir emekçinin yaşamı, bir anda ve geri dönülmez şekilde son buldu.

Aydın Karay'ın ölümü sadece bir aileyi değil, bütün bir ülkeyi yaraladı. Çünkü bu olay, zincir marketlerde çalışan binlerce insanın her gün sessizce göğüslediği güvenlik sorunlarını yeniden gözler önüne serdi. Bu acı olayın ardından kamuoyunun yönelttiği sorular yalnızca bilgi talebi değil, aynı zamanda adalet ve sorumluluk çağrısıdır.

Kamuoyu şu sorulara yanıt bekliyor:

* Saldırıyı gerçekleştirdiği iddia edilen Ceyhun Türkgenç hakkında işletme tarafından resmî bir şikâyette bulunulmuş mudur?

Bu, yalnızca hukuki bir süreç değil; çalışanların güvenliği konusunda verilen mesajın da göstergesidir.

* Aydın Karay'ın ailesine ne tür destek sağlanmıştır?

Hayatını kaybeden bir çalışanın arkasında bıraktığı yıkımın büyüklüğü ortadadır. Bu nedenle işverenin tutumu, insanlık ve vicdan açısından büyük önem taşır.

* Benzer olayların yaşanmaması adına hangi güvenlik adımları atılmıştır?

Bir güvenlik görevlisi bulundurulması, acil durum protokollerinin güncellenmesi, personelin korunmasına yönelik tedbirlerin güçlendirilmesi…

Bunların hangileri hayata geçirilmiştir?

Bugün market çalışanları, toplumun en görünür ama en korunmasız emekçileridir. Kimi zaman bir kavganın ortasında, kimi zaman hırsızlık girişiminin hedefinde, kimi zaman ise hiç tanımadıkları insanların öfkesinin içinde kalıyorlar. Aydın Karay'ın ölümü, "Bu kadar kolay olmamalı!" dedirten bir gerçeği tokat gibi yüzümüze çarptı.

Bu nedenle, BİM başta olmak üzere tüm zincir marketlere düşen görev açıktır:

Çalışanlarını sadece birer personel numarası olarak değil, yaşamları korunması gereken insanlar olarak görmek.

Toplum olarak bizler de Aydın Karay'ın ardında bıraktığı sessiz çığlığı duymak zorundayız. Çünkü onun ölümü, hepimize şu soruyu yeniden sorduruyor:

"Çalışma hayatında güvenlik bir lüks mü, yoksa en temel insan hakkı mı?"

Aydın Karay'ın anısı, rafların arasında kaybolup gitmesin. Bu soruların yanıtı verilsin, gerekli adımlar atılsın ve bir daha hiçbir emekçi görev başında can vermesin.

 
Özge DEMİR / diğer yazıları
•Market Raflarının Arasında Kaybolan Can: Aydın Karay’ın Ardından… 27 00:00:00.11.2025
•Otizmli Demirkan İçin Annesi Açlık Grevinde: “Sadaka Değil, Hakkımızı Geri İstiyoruz!” 22 00:00:00.10.2025
•Binali Aslan ve Bu Ülkenin Bitmeyen Hesabı 08 00:00:00.10.2025
•CHP’nin Altı Oku: Cumhuriyetin Yol Haritası 17 00:00:00.09.2025
•Yiğidi Öldür, Hakkını Yeme 17 00:00:00.09.2025
•Gürsel Tekin Kayyum Değil, Demokrasi Geleneğidir 06 00:00:00.09.2025
•Adaletin Geç Gelen Çığlığı: Rabia Naz İçin AYM’den İhlal Kararı 03 00:00:00.09.2025
•Pınar Bulunmaz İçin Keşif: Adaletin Aralanan Kapısı 03 00:00:00.09.2025
•TCK 158 ve İBAN Mağduriyetleri Üzerine: Adalet Sistemi Acilen Reforma İhtiyaç Duyuyor 21 00:00:00.08.2025
•Her Gün Bir Kadın Daha Eksiliyoruz 12 00:00:00.08.2025
•Cezasızlık Sürdükçe Hiçbirimiz Güvende Değil! 05 00:00:00.08.2025
•Sendika Aidatı: Emekçinin Sırtındaki Görünmez Yük 29 00:00:00.07.2025
•TCK 158 Mağdurları: Adaletin Gölgesinde Ezilen Hayatlar 25 00:00:00.06.2025
•Emirhan’ın Çalınan Nefesi: Bir Annenin Adalet Feryadı 18 00:00:00.06.2025
•OYAK’a Eleştirel Bir Bakış 18 00:00:00.05.2025
•Esrarengiz Saldırı: Gazetecilik mi Hedef Alındı? 05 00:00:00.05.2025
•Erdoğan Esmer Neden Aramızda ? 22 00:00:00.04.2025
•Pınar Bulunmaz Davası: Adalet Arayışı ve Gölge Oyunları 14 00:00:00.04.2025
•PINAR İNTİHAR ETMEDİ ! 18 00:00:00.02.2025
•Üniversiteli İşçiler Kim? Ne İstiyorlar ? 15 00:00:00.01.2025
•Suriye’de Alevilere Yönelik Tehditler ve Mezhepsel Çatışmanın Derinleşen İzleri 25 00:00:00.12.2024
•Herkes Kendi Derdine Yansın 29 00:00:00.07.2024
•ETT DERNEK BAŞKANI KADEMELİ EMEKLİLİK ŞART DEDİ 31 00:00:00.05.2024
•Mustafa Batuhan Güleç Nerede ?  12 00:00:00.05.2024
•Emekli Astsubaylar Temad Engeline Takıldı! 18 00:00:00.04.2024
•NE YAPMAK GEREKİR ? 18 00:00:00.04.2024
•Emekçiler için Açık Mektup  27 00:00:00.03.2024
•'İMAR BARIŞI' MAĞDURİYETİ 08 00:00:00.11.2023
•ÖĞRETMENİNE SAHİP ÇIK! 17 00:00:00.10.2023
•Rızkını Alın Teriyle Kazanan Bir Kadın PİLAVCI ABLA 12 00:00:00.10.2023
•Çocuğun Boğazından Kısarak Tasarruf Olmaz ! 26 00:00:00.09.2023
•Karma Eğitimi Bahane Etmeyin! 06 00:00:00.09.2023
•Romantik Aşık Nazım 16 00:00:00.08.2023
•Kadının adı sabır 10 00:00:00.08.2023
•ÇOCUK İSTİSMARLARINDAN SİYASİLER SORUMLUDUR! 03 00:00:00.08.2023
•İRFAN AYDIN! 28 00:00:00.07.2023
•SİZİN HİÇ OĞLUNUZUN MEZARI ÇALINDI MI ?  28 00:00:00.07.2023
•SİZİN HİÇ OĞLUNUZUN MEZARI ÇALINDI MI ?  28 00:00:00.07.2023
•KADINLAR NAFAKA ALMASIN 27 00:00:00.06.2023
•Maslow ihtiyaçlar hiyerarşisi kurucusu 12 00:00:00.06.2023
•GEMLİK SENİ SEVİYOR AYŞEN VURAL 01 00:00:00.05.2023
•AFFI MAFFI OLMAZ! 18 00:00:00.04.2023
•NEDEN ADAY OLDUM? 20 00:00:00.03.2023
•Hayat Bir Mağara Alegorisi 13 00:00:00.03.2023
Yorumlar
Yorum bulunmuyor.
Yorumlarınızı paylaşın

--
Hüseyin Avni Ünen için Gemlik cezaevinde mevlit

Hüseyin Avni Ünen için Gemlik cezaevinde mevlit
Gemlik Açık Ceza İnfaz Kurumu’nda yenilikler art arda hayata geçiriliyor

Gemlik Açık Ceza İnfaz Kurumu’nda yenilikler art arda hayata geçiriliyor
Covid yasası medyanın sahte yüzünü ortaya çıkardı

Covid yasası medyanın sahte yüzünü ortaya çıkardı
TARLADA GEÇEN BİR ÇOCUKLUĞUN SESSİZ HİKÂYESİ

TARLADA GEÇEN BİR ÇOCUKLUĞUN SESSİZ HİKÂYESİ
Papa neden İznik'e geliyor?

Papa neden İznik'e geliyor?
Gazeteci İrfan Aydın’dan Muhataplarına Sert Yanıt: Kurt Kışı Geçirir Fakat Yediği Ayazı Unutmaz

Gazeteci İrfan Aydın’dan Muhataplarına Sert Yanıt: Kurt Kışı Geçirir Fakat Yediği Ayazı Unutmaz
Öğretmenevi peşkeş iddialarına karşı susamazsınız!

Öğretmenevi peşkeş iddialarına karşı susamazsınız!
Market Raflarının Arasında Kaybolan Can: Aydın Karay’ın Ardından…

Market Raflarının Arasında Kaybolan Can: Aydın Karay’ın Ardından…
DUS KRİZİ: GENÇ HEKİMLERİN EMEK VE UMUT SINAVI

DUS KRİZİ: GENÇ HEKİMLERİN EMEK VE UMUT SINAVI
BİR RESİM YAPTIM

BİR RESİM YAPTIM
Bu Gençliği Kim Bu Hale Getirdi?

Bu Gençliği Kim Bu Hale Getirdi?
Çocuklar ölüyorsa hiçbir başarı anlamlı değildir

Çocuklar ölüyorsa hiçbir başarı anlamlı değildir
KÜRT SİYASETİNİN, BİLİNMEZ ALGORİTMASI…

KÜRT SİYASETİNİN, BİLİNMEZ ALGORİTMASI…
ÇOCUKLUĞUN KIRIK DEFTERİ

ÇOCUKLUĞUN KIRIK DEFTERİ
ÇOCUK HAKLARI KÂĞITTA VAR, SAHADA EKSİK

ÇOCUK HAKLARI KÂĞITTA VAR, SAHADA EKSİK
Terör mensuplarına güzelleme yapanların SUÇA SÜRÜKLENEN ÇOCUKLARIMIZI cani ilan etmelerini kabul edemeyiz!!!

Terör mensuplarına güzelleme yapanların SUÇA SÜRÜKLENEN ÇOCUKLARIMIZI cani ilan etmelerini kabul edemeyiz!!!
BÜYÜMÜŞLER DE MİLLETTEN ZORLA BOŞ SENET ALIYORLAR

BÜYÜMÜŞLER DE MİLLETTEN ZORLA BOŞ SENET ALIYORLAR
ÖZÇELİK-İŞ SENDİKASI BURSA ŞUBESİ KONGRESİNE DOĞRU

ÖZÇELİK-İŞ SENDİKASI BURSA ŞUBESİ KONGRESİNE DOĞRU
Bu dünyadan Dr. Yalçın Yılmaz gibi bir kaymakam gelip geçti

Bu dünyadan Dr. Yalçın Yılmaz gibi bir kaymakam gelip geçti
Sölöz’de çok sayıda öğrenci zehirlendi

Sölöz’de çok sayıda öğrenci zehirlendi
Bir ülkenin gerçek yüzü, sokaklarındaki düzenle, meydanlarındaki bayraklarla değil; en savunmasız insanlarına nasıl davrandığıyla ölçülür. Bugün bu ülkede, Aydın Söke Açık Cezaevi’nde, sessizce tükenen bir hayat var: Öztürk K. Öztürk K. %75 engelli. Talesemi majör hastası, aynı zamanda tip 1 diyabetli. Yani yaşamı boyunca düzenli kan nakline, insüline ve hijyenik ortama ihtiyaç duyan bir insan. Yürüyerek girdiği cezaevinde bugün artık yatalak hale gelmiş durumda. Kendi ihtiyaçlarını karşılayamıyor, yürüyemiyor, elleri titriyor, bilinci kimi zaman gidip geliyor. Ve o hâlâ orada, duvarların arkasında “infaz” adı altında yaşam mücadelesi veriyor. Cezalandırmak, bir toplumu düzen içinde tutmanın aracıdır, denir. Ama insan onurunu korumayan bir ceza, artık adaletin değil, intikamın alanına girer. Bugün Türkiye’de, “hasta mahpuslar” başlığı altında yüzlerce insan, fiilen ölüm cezasına mahkûm edilmiş durumda. Her rapor “cezaevinde kalamaz” dese de, her dilekçe “uygun değildir” gerekçesiyle geri dönüyor. Peki, neye uygun değildir? Bir insanın yaşamasına mı? Bir devletin vicdanına mı? Öztürk K.’nin kardeşi, “Yürüyerek girdi, şimdi nefes bile alamıyor. Kimse duymuyor” diyor. Oysa devlet, her yurttaşının yaşam hakkını korumakla yükümlüdür — suçlu ya da suçsuz fark etmeksizin. Çünkü yaşam hakkı, hiçbir mahkemenin elinden alamayacağı bir haktır. Cezaevleri, yalnızca demir parmaklıkların ardındaki suçluların değil, dışarıdaki toplumun da aynasıdır. O aynada ne görüyoruz? Gözünü kapatmış bir sistem mi, yoksa el uzatmaya cesaret eden bir toplum mu? Bir devletin adaleti, güçlüye değil, güçsüze gösterdiği şefkatle ölçülür. Öztürk K.’nin durumu bir istisna değil, bir gösterge. Bir ülkenin sağlık sistemi, hukuk düzeni ve vicdanı burada kesişiyor. Ve biz, üçü arasında sıkışmış bir insanın her geçen gün eriyişini izliyoruz. Bu bir siyaset meselesi değil. Bu, insanlık meselesi. Bir insanın yaşamasına yardım etmek, bir partinin, bir ideolojinin, bir grubun meselesi değildir. Bu, hepimizin ortak sorumluluğudur. Yetkililere sesleniyorum: Adalet Bakanlığı’na, Ceza ve Tevkifevleri Genel Müdürlüğü’ne, İnsan Hakları Kurumları’na… Bu bir “dosya” değil, bir hayat. Ve o hayat, gün be gün elimizden kayıyor. Bir insanın ölüme terk edilmesi, hukukun değil, sessizliğin eseridir. Ve biz sustukça, adalet bir kelimeden ibaret kalır. Bir mahkûmun yatağında öylece çürüyüp gitmesi, hepimize dokunmalı. Çünkü bir gün, adaletin terazisi yeniden kurulacak. O gün geldiğinde, belki de en çok şunu sorgulayacağız: “Biz sustuğumuzda kim ölmüştü?”

Bir ülkenin gerçek yüzü, sokaklarındaki düzenle, meydanlarındaki bayraklarla değil; en savunmasız insanlarına nasıl davrandığıyla ölçülür. Bugün bu ülkede, Aydın Söke Açık Cezaevi’nde, sessizce tükenen bir hayat var: Öztürk K. Öztürk K. %75 engelli. Talesemi majör hastası, aynı zamanda tip 1 diyabetli. Yani yaşamı boyunca düzenli kan nakline, insüline ve hijyenik ortama ihtiyaç duyan bir insan. Yürüyerek girdiği cezaevinde bugün artık yatalak hale gelmiş durumda. Kendi ihtiyaçlarını karşılayamıyor, yürüyemiyor, elleri titriyor, bilinci kimi zaman gidip geliyor. Ve o hâlâ orada, duvarların arkasında “infaz” adı altında yaşam mücadelesi veriyor. Cezalandırmak, bir toplumu düzen içinde tutmanın aracıdır, denir. Ama insan onurunu korumayan bir ceza, artık adaletin değil, intikamın alanına girer. Bugün Türkiye’de, “hasta mahpuslar” başlığı altında yüzlerce insan, fiilen ölüm cezasına mahkûm edilmiş durumda. Her rapor “cezaevinde kalamaz” dese de, her dilekçe “uygun değildir” gerekçesiyle geri dönüyor. Peki, neye uygun değildir? Bir insanın yaşamasına mı? Bir devletin vicdanına mı? Öztürk K.’nin kardeşi, “Yürüyerek girdi, şimdi nefes bile alamıyor. Kimse duymuyor” diyor. Oysa devlet, her yurttaşının yaşam hakkını korumakla yükümlüdür — suçlu ya da suçsuz fark etmeksizin. Çünkü yaşam hakkı, hiçbir mahkemenin elinden alamayacağı bir haktır. Cezaevleri, yalnızca demir parmaklıkların ardındaki suçluların değil, dışarıdaki toplumun da aynasıdır. O aynada ne görüyoruz? Gözünü kapatmış bir sistem mi, yoksa el uzatmaya cesaret eden bir toplum mu? Bir devletin adaleti, güçlüye değil, güçsüze gösterdiği şefkatle ölçülür. Öztürk K.’nin durumu bir istisna değil, bir gösterge. Bir ülkenin sağlık sistemi, hukuk düzeni ve vicdanı burada kesişiyor. Ve biz, üçü arasında sıkışmış bir insanın her geçen gün eriyişini izliyoruz. Bu bir siyaset meselesi değil. Bu, insanlık meselesi. Bir insanın yaşamasına yardım etmek, bir partinin, bir ideolojinin, bir grubun meselesi değildir. Bu, hepimizin ortak sorumluluğudur. Yetkililere sesleniyorum: Adalet Bakanlığı’na, Ceza ve Tevkifevleri Genel Müdürlüğü’ne, İnsan Hakları Kurumları’na… Bu bir “dosya” değil, bir hayat. Ve o hayat, gün be gün elimizden kayıyor. Bir insanın ölüme terk edilmesi, hukukun değil, sessizliğin eseridir. Ve biz sustukça, adalet bir kelimeden ibaret kalır. Bir mahkûmun yatağında öylece çürüyüp gitmesi, hepimize dokunmalı. Çünkü bir gün, adaletin terazisi yeniden kurulacak. O gün geldiğinde, belki de en çok şunu sorgulayacağız: “Biz sustuğumuzda kim ölmüştü?”
Prof. Dr. Haydar Baş
İrfan AYDIN / HÜSEYNİ
Muharrem DEĞİRMEN /GÖZLEM
Büşra ERDOĞAN KIŞLIOĞLU
İbrahim GÜLBEYCAN
Mustafa AYDIN
Müyesser GÜZEL
Özge DEMİR
HASAN AZKIRAN - GÖNÜL PENCERESİ
FEYYAZ İNANÇ - KULVAR
Mustafa Egehan DEMİREL / VAKİT VARKEN
Yüksel AKBAYRAK / TERS KÖŞE
Cemil ÖNER
Gizem YUMRU / Sanat Tarihçisi
SEDAT ÖZBAĞ
Vural IŞIK / GÖKKUBBE
Tarık ŞEKER
Enbiya Bakır / 'ZAFER' e Doğru
Kürşat CÜCÜK
Emin ÇİFTÇİ / ANALİZ
İlayda AKKOYUN / GENÇ BAKIŞ
Deniz Yılmaz UĞURLU
Yılmaz AYDEYER / MİHRALI BEY
Nur DEMİR
Deniz ATEŞ
İlhan ERDEM
Neşe BAKIŞ / Kadrajımdaki Hayat
logo

   E-posta: bilgi(@)ucuncugozgazetesi.com
Anasayfa Gündem Ekonomi Politika Toplum Tekno Dünya Kültür Sağlık Spor Aile Magazin Diğer Ehlibeyt İslam Yazarlar Künye İletişim Arşiv Arama XML/RSS
Tüm hakları Üçüncü Göz Gazetesi adına saklıdır: ©2019-2025

Yazılı izin alınmaksızın site içeriğinin fiziki veya elektronik ortamda kopyalanması, çoğaltılması, dağıtılması veya yeniden yayınlanması aksi belirtilmediği sürece yasal yükümlülük altına sokabilir. Daha fazla bilgi almak için telefon veya eposta ile irtibata geçilebilir.