logo
Yazarlar
Gündem
Ekonomi
Politika
Toplum
Dünya
Kültür
Sağlık
Spor
⤵
MagazinDiğerEhlibeyt
HOŞGELDİNİZ! BUGÜN 07 KASIM 2025, CUMA

İnsan hakkı onuru ve Secdeye kapanan peygamber

12.06.2023 00:00
FEYYAZ İNANÇ - KULVAR
feyyazinanc39 @ gmail.com
Allah'ın isim ve sıfatlarını ne kadar okur, yaşar isek o kadar tecelliye mazhar oluruz. Yakınlaşırız. Ahlakına bürünürüz.

Bu isimlerden biri de "Hak" ismidir.

İnsan hayatının mihenk taşı, insan ilişkilerinin kıymetli değeridir.

İnsanca davranışların en erdemli yönü, karakterin asıl duruşudur.

Peygamberler Allah'ın elçisidir. Allah'ın adaletini, hükmünü bildirirler.

Hak, hukuk adalet ancak bu emirlere boyun bükmek, hayata geçirmek ile mümkün olur.

Kur'an-ı Kerim'de, Hz. Davud (a.s) Güzel sesi ile Allah'ın kelamını okuyan, zikrine kuşların katıldığı, adaleti, mücadelesi kısaca örnek hayatından bölümler bildirilen peygamberlerdendir.

Kur'an-ı Kerim'de bazen tek kelime, bazen tek bir olay binlerce ders niteliğindedir.

İnsan hakkı, inan onuru, doğru karar kısaca adaletin inceliği diyebileceğimiz bu kıssa Sad suresi 21-24. Ayet-i kerimelerde geçmektedir.

''(Ey Muhammed!), Sana davacıların haberi ulaştı mı? Mâbedin duvarına tırmanıp, Davud'un yanına girmişlerdi de Dâvud onlardan korkmuştu. «Korkma! Biz birbirine hasım iki davacıyız, aramızda adaletle hükmet, haksızlık etme; bize doğru yolu göster» dediler.'' (Sad suresi 21-22)

"Şu benim kardeşimdir. Kendisinin doksan dokuz koyunu var. Benimse bir tek koyunum var. Buna rağmen, onu da bana ver dedi ve tartışmada bana galip geldi." (Sad 23)

''Davûd dedi ki: "Vallahi, senin bir tek koyununu kendi koyunlarına katmak istemekle sana zulmetmiş. Zaten ortaklardan birçoğu birbiri aleyhine haksızlık ve zulme sapar. İman edip hakka ve barışa yönelik işler yapanlar böyle değildir. Ama onlar da pek azdır." Davûd, kendisini imtihan ettiğimizi anladı, hemen Rabbinden af diledi; rükû ederek yerlere eğildi ve Allah'a yöneldi.'' (Sad 24)

Açıklama

(Hz. Dâvud taraflardan sadece birini dinleyip diğerini dinlemeden karar vermekte acele davrandığı için yanlış yaptığını düşünerek Allah'a tevbe ediyor. Çünkü adalet tek tarafı dinleyerek sağlanamaz. Zira şikayetçi taraf yalan söylemiş ya da bazı detayları gizlemiş olabilir. Cemal Külünkoğlu meali)

 
FEYYAZ İNANÇ - KULVAR / diğer yazıları
•İslâm'ın özü iyiliktir 20 00:00:00.12.2023
•İyilik Müslüman’ın şiarıdır 12 00:00:00.12.2023
•Mahzun bir kalbi sevindirmek 05 00:00:00.12.2023
•Ya Üftade sen makamından düştün. 15 00:00:00.11.2023
•Bursa Ulu Cami -5- 08 00:00:00.11.2023
•Bursa Ulu Cami 4 25 00:00:00.10.2023
•Bursa Ulu Camiinde gördüklerim III 17 00:00:00.10.2023
•Bursa Ulu Camiinde II 12 00:00:00.10.2023
•Ulu Camiyi ziyarete hazır mısınız? -I- 26 00:00:00.09.2023
•İnandığını yaşamak 06 00:00:00.09.2023
•Değerler ne oldu ? 16 00:00:00.08.2023
•İmtihan edenden razı olmak 10 00:00:00.08.2023
•Muharrem ayı ve Ehl-i Beyt anlayışı 03 00:00:00.08.2023
•‘Devlet benim' Prof. Dr. Haydar Baş 27 00:00:00.06.2023
•İnsan hakkı onuru ve Secdeye kapanan peygamber 12 00:00:00.06.2023
•Yarının ertesi ahirettir 17 00:00:00.05.2023
•Basiret 08 00:00:00.05.2023
•Fezkuruni dedi efendim Kur’an içinde 01 00:00:00.05.2023
•Bir hatırlatma ve sadakanın fazileti 18 00:00:00.04.2023
•Değerleri bayraklaştırdı 14 00:00:00.04.2023
•Ramazan'ın bir dili vardır 10 00:00:00.04.2023
Yorumlar
Yorum bulunmuyor.
Yorumlarınızı paylaşın

--
Zafer Partisi İlçe Başkanı Yakup Yüce: Marmarabirlik Utancın Fiyatını Açıklamıştır

Zafer Partisi İlçe Başkanı Yakup Yüce: Marmarabirlik Utancın Fiyatını Açıklamıştır
Zeytin üreticisi zeytin kadar güçlü olmalıdır

Zeytin üreticisi zeytin kadar güçlü olmalıdır
Zeytin Üreticisi Çökerse Esnaf da Çöker

Zeytin Üreticisi Çökerse Esnaf da Çöker
Bülent Bakış’tan Adil Dönüşüm Çağrısı: “Vatandaş Mağdur Edilmemeli”

Bülent Bakış’tan Adil Dönüşüm Çağrısı: “Vatandaş Mağdur Edilmemeli”
Türkiye domuz ticaretinde zirveye oturdu

Türkiye domuz ticaretinde zirveye oturdu
Tarımın Bereketi ile Sanayinin Gölgesi Arasında Bir İlçe Orhangazi

Tarımın Bereketi ile Sanayinin Gölgesi Arasında Bir İlçe Orhangazi
Tarımda büyük kayıp

Tarımda büyük kayıp
Tarım Arazilerini Katleden Karasi Tekstil’e Kim Dur Diyecek?

Tarım Arazilerini Katleden Karasi Tekstil’e Kim Dur Diyecek?
Orhangazi Ziraat Odası Başkanı Dinçer Dimrit: “Zirai Kredi Faiz Oranları Yeniden Düzenlenmeli”

Orhangazi Ziraat Odası Başkanı Dinçer Dimrit: “Zirai Kredi Faiz Oranları Yeniden Düzenlenmeli”
Deprem ve Doğal Afetlere Hazır Olmayanlar Sorumluluktan Kaçıyor!

Deprem ve Doğal Afetlere Hazır Olmayanlar Sorumluluktan Kaçıyor!
“Biz su istemiyoruz, adalet istiyoruz. Çünkü su adaletle akar.”

“Biz su istemiyoruz, adalet istiyoruz. Çünkü su adaletle akar.”
“Birkaç Kişinin İnadı, Bir İlçenin Ulaşım Hakkını Engelliyor”

“Birkaç Kişinin İnadı, Bir İlçenin Ulaşım Hakkını Engelliyor”
Tek kazanan uluslararası tekeller

Tek kazanan uluslararası tekeller
METİN ÇANCI: “YATIRIM BİR ŞANS İŞİ DEĞİL, DOĞRU ANALİZ VE GÜVEN İŞİDİR.”

METİN ÇANCI: “YATIRIM BİR ŞANS İŞİ DEĞİL, DOĞRU ANALİZ VE GÜVEN İŞİDİR.”
Futbolun Mezar Taşında Orhangazi Yazıyor!

Futbolun Mezar Taşında Orhangazi Yazıyor!
ÖLÜMSÜZ AĞAÇ

ÖLÜMSÜZ AĞAÇ
Takke, Türban, Saray ve Medeniyet

Takke, Türban, Saray ve Medeniyet
Zeytin Dallarında Sessiz Bir Çöküş

Zeytin Dallarında Sessiz Bir Çöküş
BAŞ DA TAKKE, ELİNDE BAHİS…!

BAŞ DA TAKKE, ELİNDE BAHİS…!
TARIMDA AZALAN GENÇ NÜFUS: TOPRAĞIN GELECEĞİ TEHLİKEDE

TARIMDA AZALAN GENÇ NÜFUS: TOPRAĞIN GELECEĞİ TEHLİKEDE
Bir ülkenin gerçek yüzü, sokaklarındaki düzenle, meydanlarındaki bayraklarla değil; en savunmasız insanlarına nasıl davrandığıyla ölçülür. Bugün bu ülkede, Aydın Söke Açık Cezaevi’nde, sessizce tükenen bir hayat var: Öztürk K. Öztürk K. %75 engelli. Talesemi majör hastası, aynı zamanda tip 1 diyabetli. Yani yaşamı boyunca düzenli kan nakline, insüline ve hijyenik ortama ihtiyaç duyan bir insan. Yürüyerek girdiği cezaevinde bugün artık yatalak hale gelmiş durumda. Kendi ihtiyaçlarını karşılayamıyor, yürüyemiyor, elleri titriyor, bilinci kimi zaman gidip geliyor. Ve o hâlâ orada, duvarların arkasında “infaz” adı altında yaşam mücadelesi veriyor. Cezalandırmak, bir toplumu düzen içinde tutmanın aracıdır, denir. Ama insan onurunu korumayan bir ceza, artık adaletin değil, intikamın alanına girer. Bugün Türkiye’de, “hasta mahpuslar” başlığı altında yüzlerce insan, fiilen ölüm cezasına mahkûm edilmiş durumda. Her rapor “cezaevinde kalamaz” dese de, her dilekçe “uygun değildir” gerekçesiyle geri dönüyor. Peki, neye uygun değildir? Bir insanın yaşamasına mı? Bir devletin vicdanına mı? Öztürk K.’nin kardeşi, “Yürüyerek girdi, şimdi nefes bile alamıyor. Kimse duymuyor” diyor. Oysa devlet, her yurttaşının yaşam hakkını korumakla yükümlüdür — suçlu ya da suçsuz fark etmeksizin. Çünkü yaşam hakkı, hiçbir mahkemenin elinden alamayacağı bir haktır. Cezaevleri, yalnızca demir parmaklıkların ardındaki suçluların değil, dışarıdaki toplumun da aynasıdır. O aynada ne görüyoruz? Gözünü kapatmış bir sistem mi, yoksa el uzatmaya cesaret eden bir toplum mu? Bir devletin adaleti, güçlüye değil, güçsüze gösterdiği şefkatle ölçülür. Öztürk K.’nin durumu bir istisna değil, bir gösterge. Bir ülkenin sağlık sistemi, hukuk düzeni ve vicdanı burada kesişiyor. Ve biz, üçü arasında sıkışmış bir insanın her geçen gün eriyişini izliyoruz. Bu bir siyaset meselesi değil. Bu, insanlık meselesi. Bir insanın yaşamasına yardım etmek, bir partinin, bir ideolojinin, bir grubun meselesi değildir. Bu, hepimizin ortak sorumluluğudur. Yetkililere sesleniyorum: Adalet Bakanlığı’na, Ceza ve Tevkifevleri Genel Müdürlüğü’ne, İnsan Hakları Kurumları’na… Bu bir “dosya” değil, bir hayat. Ve o hayat, gün be gün elimizden kayıyor. Bir insanın ölüme terk edilmesi, hukukun değil, sessizliğin eseridir. Ve biz sustukça, adalet bir kelimeden ibaret kalır. Bir mahkûmun yatağında öylece çürüyüp gitmesi, hepimize dokunmalı. Çünkü bir gün, adaletin terazisi yeniden kurulacak. O gün geldiğinde, belki de en çok şunu sorgulayacağız: “Biz sustuğumuzda kim ölmüştü?”

Bir ülkenin gerçek yüzü, sokaklarındaki düzenle, meydanlarındaki bayraklarla değil; en savunmasız insanlarına nasıl davrandığıyla ölçülür. Bugün bu ülkede, Aydın Söke Açık Cezaevi’nde, sessizce tükenen bir hayat var: Öztürk K. Öztürk K. %75 engelli. Talesemi majör hastası, aynı zamanda tip 1 diyabetli. Yani yaşamı boyunca düzenli kan nakline, insüline ve hijyenik ortama ihtiyaç duyan bir insan. Yürüyerek girdiği cezaevinde bugün artık yatalak hale gelmiş durumda. Kendi ihtiyaçlarını karşılayamıyor, yürüyemiyor, elleri titriyor, bilinci kimi zaman gidip geliyor. Ve o hâlâ orada, duvarların arkasında “infaz” adı altında yaşam mücadelesi veriyor. Cezalandırmak, bir toplumu düzen içinde tutmanın aracıdır, denir. Ama insan onurunu korumayan bir ceza, artık adaletin değil, intikamın alanına girer. Bugün Türkiye’de, “hasta mahpuslar” başlığı altında yüzlerce insan, fiilen ölüm cezasına mahkûm edilmiş durumda. Her rapor “cezaevinde kalamaz” dese de, her dilekçe “uygun değildir” gerekçesiyle geri dönüyor. Peki, neye uygun değildir? Bir insanın yaşamasına mı? Bir devletin vicdanına mı? Öztürk K.’nin kardeşi, “Yürüyerek girdi, şimdi nefes bile alamıyor. Kimse duymuyor” diyor. Oysa devlet, her yurttaşının yaşam hakkını korumakla yükümlüdür — suçlu ya da suçsuz fark etmeksizin. Çünkü yaşam hakkı, hiçbir mahkemenin elinden alamayacağı bir haktır. Cezaevleri, yalnızca demir parmaklıkların ardındaki suçluların değil, dışarıdaki toplumun da aynasıdır. O aynada ne görüyoruz? Gözünü kapatmış bir sistem mi, yoksa el uzatmaya cesaret eden bir toplum mu? Bir devletin adaleti, güçlüye değil, güçsüze gösterdiği şefkatle ölçülür. Öztürk K.’nin durumu bir istisna değil, bir gösterge. Bir ülkenin sağlık sistemi, hukuk düzeni ve vicdanı burada kesişiyor. Ve biz, üçü arasında sıkışmış bir insanın her geçen gün eriyişini izliyoruz. Bu bir siyaset meselesi değil. Bu, insanlık meselesi. Bir insanın yaşamasına yardım etmek, bir partinin, bir ideolojinin, bir grubun meselesi değildir. Bu, hepimizin ortak sorumluluğudur. Yetkililere sesleniyorum: Adalet Bakanlığı’na, Ceza ve Tevkifevleri Genel Müdürlüğü’ne, İnsan Hakları Kurumları’na… Bu bir “dosya” değil, bir hayat. Ve o hayat, gün be gün elimizden kayıyor. Bir insanın ölüme terk edilmesi, hukukun değil, sessizliğin eseridir. Ve biz sustukça, adalet bir kelimeden ibaret kalır. Bir mahkûmun yatağında öylece çürüyüp gitmesi, hepimize dokunmalı. Çünkü bir gün, adaletin terazisi yeniden kurulacak. O gün geldiğinde, belki de en çok şunu sorgulayacağız: “Biz sustuğumuzda kim ölmüştü?”
Prof. Dr. Haydar Baş
İrfan AYDIN / HÜSEYNİ
Muharrem DEĞİRMEN /GÖZLEM
Büşra ERDOĞAN KIŞLIOĞLU
İbrahim GÜLBEYCAN
Mustafa AYDIN
Müyesser GÜZEL
Özge DEMİR
HASAN AZKIRAN - GÖNÜL PENCERESİ
FEYYAZ İNANÇ - KULVAR
Mustafa Egehan DEMİREL / VAKİT VARKEN
Yüksel AKBAYRAK / TERS KÖŞE
Cemil ÖNER
Gizem YUMRU / Sanat Tarihçisi
SEDAT ÖZBAĞ
Vural IŞIK / GÖKKUBBE
Tarık ŞEKER
Enbiya Bakır / 'ZAFER' e Doğru
Kürşat CÜCÜK
Emin ÇİFTÇİ / ANALİZ
İlayda AKKOYUN / GENÇ BAKIŞ
Deniz Yılmaz UĞURLU
Yılmaz AYDEYER / MİHRALI BEY
Nur DEMİR
Deniz ATEŞ
İlhan ERDEM
Neşe BAKIŞ / Kadrajımdaki Hayat
logo

   E-posta: bilgi(@)ucuncugozgazetesi.com
Anasayfa Gündem Ekonomi Politika Toplum Tekno Dünya Kültür Sağlık Spor Aile Magazin Diğer Ehlibeyt İslam Yazarlar Künye İletişim Arşiv Arama XML/RSS
Tüm hakları Üçüncü Göz Gazetesi adına saklıdır: ©2019-2025

Yazılı izin alınmaksızın site içeriğinin fiziki veya elektronik ortamda kopyalanması, çoğaltılması, dağıtılması veya yeniden yayınlanması aksi belirtilmediği sürece yasal yükümlülük altına sokabilir. Daha fazla bilgi almak için telefon veya eposta ile irtibata geçilebilir.