Üçüncü Göz Gazetesi: Yurt Yerini kime neden sattın Bekir Aydın?

Muharrem DEĞİRMEN /GÖZLEM
muharremdegirmen @ gmail.com

Orhangazi'de eğitim diye bağıranlar, eğitimden bihaber. İlçemizde yüksekokul her geçen gün büyüyor, öğrenci sayısı artıyor, fakat bu artışın doğurduğu en temel sorun olan **barınma** meselesi görmezden geliniyor. Yüzlerce öğrenci Orhangazi MYO'da okumaya geliyor, fakat onların nerede, hangi koşullarda kalacağıyla ilgilenen yok. Başta yerel idareciler olmak üzere, yetki ve sorumluluk makamında oturanlar bu tabloyu görmüyor ya da görmek istemiyor.

Sonra da çıkıp "öğrenciler cemaat yurtlarında kalıyor" diye şikâyet ediliyor. İyi de, siz ne yaptınız da bu öğrenciler güvenli, laik ve devlet denetiminde barınma imkânına kavuştu? Geçmişten ders almak bu kadar mı zor? Daha düne kadar yaşanan acı tecrübeler ortadayken hâlâ aynı hatalar tekrar ediliyorsa, bu artık ihmalkârlık değil, bilinçli bir tercihtir.

Ve gelelim en kritik meseleye… Bekir Aydın, sana bu soruyu açıkça soruyorum: **Öğrenci yurdu olarak ayrılan yeri, hangi akla hizmet, kime, neden ve hangi mantıkla ticari alana çevirip sattın?** Bu ilçede eğitim, gençlik, gelecek diye nutuk atanlar; iş icraata gelince gençliğin barınma hakkını elinden alan bu karara neden sessiz kaldınız? Yurt ihtiyacı ortadayken, öğrenciler kiralık ev bulamazken, bu alanın satılması eğitime ihanet değil midir?

Bugün Orhangazi'nin en büyük eksiklerinden biri samimiyet. Eğitimde, siyasette, yerel yönetimde… Laf çok ama icraat yok. Öğrencinin başını sokacağı bir yurt binası yapamayan, elindekini de satıp ticarete açan bir anlayışla nereye varılabilir ki? Bekir Aydın ve bu karara sessiz kalan herkes bilmelidir ki, bu ilçede gençliğin geleceğini satanın, yarın tarih önünde de hesabı sorulur.

Orhangazi'de artık soruları saklamanın zamanı geçti. Gerçekleri haykırmanın, sorumluları yüzlerine karşı eleştirmenin vaktidir. Çünkü mesele sadece bir bina değil; mesele, bu ilçenin gençliğine sahip çıkma iradesidir. Ve o irade bugün, ne yazık ki, yok.

EĞİTİMDE Kİ REZALETİN SORUMLUSU KİM?

2025 LGS yerleştirme sonuçları açıklandı. Tablonun gösterdiği acı gerçek ise yine değişmedi: Orhangazi, eğitimde yıllardır aynı sorunları konuşuyor ama çözüm konusunda bir arpa boyu yol alamıyor. İlçemizde bu yıl 36 öğrencimiz, kendi ilçesinde istedikleri eğitim imkânını bulamadığı için çevre ilçelerdeki proje Anadolu liselerine yerleşmek zorunda kaldı. Çocuklarımız Yalova'ya, Gemlik'e ya da daha uzak ilçelere gidiyor; peki bu gidiş-gelişler sadece "servis ücreti" demek midir? Elbette hayır. Bu, aile bütçesine ağır bir yük, çocuklar için ise hem zaman hem enerji kaybı anlamına geliyor.

Bu öğrencilerin bir kısmı sabahın köründe yola çıkıyor, akşam eve döndüklerinde ise günün yarısı yollarda geçmiş oluyor. Geriye ne ders çalışacak, ne de sosyal etkinliklere vakit kalıyor. Ayrıca çevre ilçelerde okuyan öğrenciler için barınma sorunu da ayrı bir baş ağrısı. Servis ücretlerinin yanı sıra kira, yurt ya da akraba yanında kalma gibi mecburiyetler ailelere maddi ve manevi yük bindiriyor. Bu tablo, Orhangazi'de yeni ve nitelikli eğitim kurumlarının açılmasının artık ertelenemez bir zorunluluk olduğunu açıkça gösteriyor.

Öte yandan, ilçemizdeki öğrenci sayısındaki artış, mevcut okulların kapasitesini çoktan zorlamış durumda. Birçok okulda sınıflar kalabalıklaşıyor, öğretmenlerin öğrencilerle birebir ilgilenme imkânı azalıyor. Eğitimde kaliteyi düşüren en büyük faktörlerden biri olan bu durum, uzun vadede başarı seviyesini olumsuz etkileyecek. O yüzden yerel yöneticilere, İl Milli Eğitim Müdürlüğü'ne ve siyasilerimize açık çağrım şudur: Yeni okul alanlarını belirleyin ve derhal yapımına başlayın. Günü kurtaran çözümler yerine, geleceğe yatırım yapacak adımlar atın.

Ayrıca bir başka önemli sorun da ilçemizde **Bilim ve Sanat Merkezi (BİLSEM) bulunmaması. Bugün Yalova ve Gemlik'teki BİLSEM'lere giden Orhangazili öğrenci sayısı azımsanmayacak kadar fazla. Bu çocuklar üstün yeteneklerini geliştirmek için kilometrelerce yol gitmek zorunda kalıyor. Sadece BİLSEM değil, özel eğitime ihtiyaç duyan öğrencilerimiz için tanılama ve yerleştirme işlemlerinin yapıldığı Rehberlik ve Araştırma Merkezi (RAM) de ilçemizde yok. Bu kurumların eksikliği, hem özel yetenekli hem de özel gereksinimli öğrencilerimizin eğitim hakkına erişimini doğrudan kısıtlıyor.

Bir de ilçemizde bulunan Fen Lisesi gerçeği var. Türkiye genelinde fen liseleri genellikle yatılı imkânlarla birlikte planlanırken, Orhangazi Fen Lisesi'nin hâlâ pansiyonu bulunmuyor. Bu eksiklik, çevre ilçelerden gelen öğrenciler için caydırıcı oluyor. Kimi zaman da ilçemizin kendi öğrencileri, ulaşım ya da barınma sorunu nedeniyle bu okulu tercih edemiyor. Fen Lisesi gibi üst düzey bir okulun yatılı imkân sunamaması, Orhangazi'nin eğitim vizyonuna yakışmayan bir eksikliktir.

Orhangazi'de eğitimde yaşanan bu sorunlar "küçük dokunuşlarla" çözülecek problemler değil. Burada ciddi, planlı ve kararlı adımlar atılması gerekiyor. Yatırım sadece binalara değil; öğretmen kadrosuna, özel yetenekli ve özel gereksinimli öğrenciler için destek hizmetlerine, öğrencilerin ulaşım ve barınma imkânlarına yapılmalıdır. Biz bu ilçede eğitimden söz edeceksek, bunu yalnızca istatistiklerle değil; çocuklarımızın hayatına dokunan gerçek çözümlerle yapmalıyız.

Çünkü eğitim sadece bir gelecek meselesi değil; aynı zamanda bugünün en acil sorunudur. Ve Orhangazi, bu sorunu erteleyecek lüksü çoktan kaybetmiştir.

Muharrem DEĞİRMEN /GÖZLEM / diğer yazıları