Gençlik Umudun ve Çıkmazların Kesişiminde

03.09.2025 00:00

Enbiya Bakır / 'ZAFER' e Doğru
enbiyabakr @ icloud.com

Türkiye'nin en büyük serveti genç nüfusu. Ne var ki bu servet, çoğu zaman yeterince değerlendirilemiyor. Gençler, umut dolu hayallerle büyüyor ama günün sonunda eğitim sisteminin bunalımları, işsizlik baskısı, toplumsal beklentiler ve ekonomik zorluklarla yüz yüze kalıyor. Gençlik, dinamizmiyle yarınları inşa etmesi gereken bir dönemken, çoğu gencin sırtında ağır bir yük haline dönüşüyor.

Bugünün gençleri, eğitim hayatlarının hemen her aşamasında bir sınavdan diğerine koşuyor. Lise ve üniversite sınavları gençlerin yaşamını yönlendirirken, sistemdeki sürekli değişiklikler ve fırsat eşitsizlikleri büyük bir güvensizlik yaratıyor. Birçok genç, yıllarca emek vererek üniversiteyi kazanıyor ama mezuniyet sonrası iş bulamama ihtimali karşısında motivasyonunu kaybediyor. Orhangazi'de de gençlerin önemli bir kısmı bu tabloyu birebir yaşıyor. İlçede üniversiteye gidenlerin çoğu, büyük şehirlerde eğitim aldıktan sonra geri dönmek istemiyor çünkü iş imkânı sınırlı. Bu da Orhangazi'de genç nüfusun hızla azalmasına ve ilçenin beyin gücünü kaybetmesine yol açıyor.

Türkiye'de genç işsizliği yüksek oranlarda seyrediyor. Üniversite bitirmiş gencin iş bulamaması artık sıradan bir durum haline geldi. Orhangazi'de gençler genellikle fabrikalarda, tarım sektöründe ya da hizmet sektöründe iş arıyor. Ancak çoğu zaman buldukları iş, eğitimleriyle örtüşmüyor. Bu durum, gençlerin kendi potansiyelini gerçekleştirmesini engelliyor. Kimi gençler ise çareyi Bursa'ya, İstanbul'a ya da yurt dışına göç etmekte buluyor. Beyin göçü yalnızca ülke için değil, küçük şehirler için de büyük bir kayıp. Orhangazi'de doğup büyüyen gençlerin, ilçelerini terk etmek zorunda kalması, aslında bu toprakların geleceğine bırakılmış bir yara.

Gençler yalnızca ekonomik değil, aynı zamanda sosyal ve psikolojik anlamda da büyük sıkıntılar yaşıyor. Sosyal medya, gençlerin hayatında adeta ikinci bir dünya haline gelmiş durumda. Başarı, zenginlik ve kusursuz yaşam dayatmalarıyla karşı karşıya kalan gençler, kendi hayatlarının yetersiz olduğunu düşünmeye başlıyor. Depresyon, kaygı bozukluğu ve umutsuzluk, gençliğin sessiz hastalıkları olarak hızla yayılıyor. Orhangazi'de de gençler için sosyal yaşam alanlarının kısıtlı olması, bu duyguları daha da derinleştiriyor. Kafe köşelerinde ya da sahilde zaman geçirmek dışında alternatiflerin azlığı, gençlerin ilçeye dair aidiyet duygusunu zayıflatıyor.

Gençlik, çoğu zaman siyasetin ve toplumun gözünde yalnızca yönlendirilmesi gereken bir grup olarak görülüyor. Oysa gençlerin fikirleri, yaratıcılıkları ve enerjileri olmadan toplumun ilerlemesi mümkün değil. Orhangazi'de gençlik meclislerinin, öğrenci kulüplerinin, spor kulüplerinin daha aktif hale getirilmesi, onların ilçeye bağlanmasını sağlar. Spor tesisleri, kültür merkezleri, sanat atölyeleri ve kütüphaneler gençlere yalnızca zaman geçirecek alan değil, aynı zamanda kendilerini geliştirecek ortam sunar.

Türkiye'nin gençleri, daha adil bir eğitim, daha güvenilir bir istihdam ve daha özgür bir sosyal yaşam talep ediyor. Onlara bu fırsatları sunmak, yalnızca bir nesli değil, geleceğin Türkiye'sini kurtarmak anlamına geliyor. Orhangazi özelinde de gençlerin ilçeye bağlanması için yatırımların artırılması, onların sesine kulak verilmesi ve karar mekanizmalarına dahil edilmeleri gerekiyor. Gençler yalnızca geleceğin değil, bugünün de en önemli aktörleri.

Eğer bugün onların sorunlarını görmezden gelirsek, yarın kaybedeceğimiz yalnızca bir kuşak değil, ülkenin yarını olacak. Ama eğer güven, umut ve fırsat verirsek, gençlik bu toprakları yeniden ayağa kaldıracak en büyük güç olacaktır.

Enbiya BAKIR