Gaziler Günü’nün Gerçek Manası Üzerine

19.09.2025 00:00

Türk milletinin tarih sahnesindeki varlığını sürdürmesinin en önemli dayanaklarından biri, hiç kuşkusuz fedakârlıkla örülmüş kahramanlık destanlarıdır. Bu destanların görünmez kahramanları olduğu kadar yaşayan hatıraları da vardır. İşte gaziler, bu hatıraların canlı şahitleri, milletin onur ve haysiyetinin yaşayan abideleridir. 19 Eylül tarihi, yalnızca bir takvim yaprağı değildir; bu milletin şükran duygusunun, minnetinin ve vefasının simgesidir. Çünkü 19 Eylül 1921 günü, Sakarya Meydan Muharebesi zaferinin ardından, Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından Başkomutan Mustafa Kemal Paşa'ya "Mareşal" rütbesi ile birlikte "Gazi" unvanı verilmiştir. Bu karar, yalnızca bir askeri liderin onurlandırılması değil, aynı zamanda vatan uğruna gövdesini siper eden tüm kahramanların temsil edilmesidir. 2002 yılında çıkarılan yasa ile bu gün, "Gaziler Günü" adı altında resmiyet kazanmış, milletin ortak hafızasında yerini almıştır.

Gaziler Günü, bir milletin bağımsızlık ve özgürlük idealine adanmış hayatların sembolüdür. Gazilik, sadece bir sıfat değil, ömür boyu taşınan bir kimliktir. Gaziler, savaş meydanlarından geri dönmüş ama hayatlarının geri kalanını vatan için verdikleri mücadelenin izleriyle sürdürmek zorunda kalmış kahramanlardır. Bedende taşıdıkları yaralar kadar, ruhlarında bir ömür boyu taşıdıkları acılar, toplum olarak bizim de sorumluluğumuzdur. Bu nedenle Gaziler Günü, asla birkaç dakikalık protokol konuşması, bir çelenk bırakma töreni veya fotoğraf karesi ile sınırlı kalamaz. Bu gün, milletin gazilere karşı vefa borcunu yerine getirdiği, kalpten hissedilen saygının dile geldiği ve nesillere örnek olacak değerlerin hatırlandığı bir gündür.

Ne yazık ki zaman zaman Gaziler Günü'nün şekilsel kutlamalara indirgendiğine tanık oluyoruz. Oysa bir gazi mezarı ziyaret edilmeden, bir gazinin kapısı çalınmadan, onların elleri sıkılmadan yapılan törenlerin hiçbir ruhu olamaz. Gaziler, protokol listelerinin alt sırasına konulacak bir detay değil, o listenin en başındaki onurdur. Onların varlığı, bizlere verilen en büyük emanettir. Gazilerimizi yalnızca bir gün hatırlamak, yılın geri kalanında unutuşa terk etmek, tarihimize ve değerlerimize yapılmış en büyük haksızlıklardan biridir. Gaziler Günü'nü anlamlı kılmanın yolu, "vefa" kavramını içselleştirmekten geçer. Çünkü bu günü kutlamak, aslında vefa ile başlar.

Peki Gaziler Günü nedir, ne değildir? Gaziler Günü, milletin kahramanlık mirasını diri tutma günüdür. Şehitlik en yüce makamdır; gazilik ise bu makamın hemen ardından gelen en büyük şereftir. Bu gün, geçmişin destanlarını anımsatmakla kalmaz, aynı zamanda geleceğe de bir pusula sunar. Ancak Gaziler Günü, süslü sözlerle, boş vaatlerle veya günü kurtarmaya dönük seremonilerle yaşanamaz. Bu gün, samimiyetle, gönülden gelen minnetle, hayata dokunan vefayla anlam kazanır. Bir gaziye sağlıkta destek olmak, sosyal hayatta onlara hak ettikleri değeri vermek, toplumun merkezinde onlara hak ettikleri yeri açmak, Gaziler Günü'nü hakkıyla yaşamanın en somut göstergeleridir.

Unutulmamalıdır ki, gaziler olmadan bu topraklarda bağımsızlık destanı yarım kalırdı. Onlar, şehitlerin emaneti ve milletin yaşayan hafızasıdır. Bugün üzerinde özgürce yürüdüğümüz topraklar, onların kanı ve canıyla yoğrulmuştur. Bu nedenle Gaziler Günü, bir kutlama değil, bir bilinç günüdür. Bu bilinci diri tutmak, sadece bugünü değil, her günü gazilerin varlığıyla, şehitlerin emanetiyle ve milletin bağımsızlık sevdasıyla anlamlandırmaktır.

19 Eylül Gaziler Günü'nün ruhu törensel ihtişamda değil, samimi vefada gizlidir. Gazilerimizi yalnızca alkışlamak değil, onlara her daim yanlarında olduğumuzu hissettirmek zorundayız. Gelecek nesillere bırakılacak en büyük miras, işte bu vefa bilincidir. Çünkü Gaziler Günü, hatırlamakla değil, sahip çıkmakla anlamlıdır. Vefanın olmadığı yerde hiçbir tören, hiçbir söz ve hiçbir plaket bu günü layıkıyla anlatamaz.