Orhangazi'nin çığlığı artık duyulması mümkün olmayan bir fısıltı değil; bizzat günlük yaşamın orta yerinde duran, direksiyon başında sinire, kaldırımda sabra, esnaf tezgahında umutsuzluğa dönüşen bir gerçekliktir. Bursa Büyükşehir Belediye Başkanı Mustafa Bozbey'in göreve gelişinin üzerinden neredeyse bir yıl geçti. Fakat aynı yıl, Orhangazi'nin bir türlü çözülemeyen ana sorunlarının da bir takvim yaprağı gibi duvardan düşüp yenisinin asılmasından öteye geçmedi.
Ben bir yıl önce yaptığım canlı yayında, Bozbey'e Orhangazi'nin trafik sorununu çözmesi için altı ay süre tanımış, hatta çok net bir ifadeyle "Bu sorunu çözemez" demiştim. Bugün üzülerek görüyorum ki, o altı ay değil, bir yıl da yetmedi. Üstelik sorun çözülmediği gibi daha da kronikleşti, daha da kangren oldu.
Trafik keşmekeşi artık ilçenin kimliği oldu. Sabah ve akşam saatlerinde ana arterlere saplanıp kalan araçlar, kavşaklarda oluşan kördüğümler, yıllardır düzenlenmeyen yol geçişleri, tek yön düzenlemeleriyle çözülemeyen aksaklıklar… Ve en acı olanı: Bursa Büyükşehir Belediyesi'nin bu konuda elle tutulur hiçbir stratejik hamlesinin görünmüyor olması.
Evet, rutin belediye hizmetleri devam ediyor. Ama soruyu açık ve net soralım: Bir belediye başkanı seçildiğinde rutin hizmetleri yerine getirmesi başarı sayılır mı? Hayır. Rutin zaten görevdir. Asıl başarı, ilçenin kaderini değiştirecek, kronikleşmiş sorunları ortadan kaldıracak iradeyi ortaya koymaktır.
Orhangazi bugün Bursa'nın en stratejik ilçelerinden biridir. Sanayisi, tarımı, konumu, nüfus hareketliliği, ticari ağı… Hepsi güçlü bir vizyonla yönetilmesi gereken bir potansiyel sunuyor. Fakat Bozbey yönetiminde bu potansiyelin karşılığını bulduğunu söylemek mümkün değildir. İlçede ne büyük ölçekli bir ulaşım projesi duyduk, ne trafik akışını kalıcı olarak rahatlatacak planlamalar gördük, ne şehir merkezinin nefes almasını sağlayacak düzenlemeler hissedildi.
Soruyorum:
Orhangazi gibi büyüyen bir ilçede trafik hala neden tek bir akılcı çözüm üretilmeden adeta kendi haline bırakılmış durumda?
Şehir içi ulaşım neden yıllardır aynı ezberin üstüne yeni bir şey eklenmeden sürdürüldü?
Büyükşehir vizyonu dediğimiz şey, gerçekten bu mudur?
Dahası var. Orhangazi halkı kendini sahipsiz hissediyor. Büyükşehir ile ilçe belediyesi arasında uyumlu çalışma görüntüsü dahi yok. Projeler yok, yol haritası yok, kamuoyunu umutlandıracak bir planlama yok. Bozbey'in Orhangazi ziyareti sayısı bile olması gerektiği gibi değil. Bu bile başlı başına nasıl bir öncelik listesi olduğunu gösteriyor.
Orhangazi'nin kronik sorunları sadece trafikle sınırlı değil.
Şehir merkezinin düzensiz büyümesi, terminal meselesi, otopark kaosu, yaya güvenliği, kırsal mahallelerin hizmet eşitsizliği, spor ve gençlik alanlarının yetersizliği, sahipsiz bırakılmış turizm potansiyeli…
Bozbey yönetiminde bu başlıklardan herhangi birine yönelik bir devrimsel adım atıldığını söylemek mümkün mü? Ne yazık ki hayır.
Bugün Orhangazi'de gerçek bir değişim isteyen vatandaş, büyükşehirden somut bir icraat görmek istiyor. Laf değil, proje. Temenni değil, eylem. Ziyaret değil, çözüm.
Bir yıl önce "Altı ayda çözemez" dediğim trafik sorununda ne yazık ki haklı çıkmış olmak, beni sevindirmiyor; aksine derinden üzüyor. Çünkü mesele bir kişinin haklı çıkması değil; bir ilçenin daha fazla kaybetmemesidir.
Son sözüm net:
Orhangazi artık oyalamayı değil, yönetilmeyi hak ediyor.
Bursa Büyükşehir Belediyesi'nin bu ilçeye borcu var.
Ve bu borç rutin çöplerin toplanmasıyla, caddelere atılan iki avuç asfaltla ödenmez.
Orhangazi'nin çözülmeyen meseleleri, masada değil sahada, sözle değil icraatla çözülür.
Yazılı izin alınmaksızın site içeriğinin fiziki veya elektronik ortamda kopyalanması, çoğaltılması, dağıtılması veya yeniden yayınlanması aksi belirtilmediği sürece yasal yükümlülük altına sokabilir. Daha fazla bilgi almak için telefon veya eposta ile irtibata geçilebilir.
